Sonuç olarak hiç bir şey bulamadım. Ama ahşap mobilyalara gözüm düştü. Gördüğüm kadarıyla 1000-1500 TL'ye ilginç bir kanape (ya da bank mı demeliyim?) alınabilir.
Bu arada alışveriş merkezi ile ilgili küçük notlar. Silver Bird taksilerin bu alışveriş merkezi ile anlaşmaları var, gitmek bedava, dönüş ise 1.000.000RP (170 TL) alışveriş ile bedava. Hımm son bir şey bir kat komple geleneksel batik kıyafetleri için ayrılmıştı..
Ve fotolar:
İşte böyle. Gelelim dünkü ikinci ilginç kısma:
Kaç gündür açtık eşimle birlikte. Dedik ki Semarang'a geçmeden karınımıza bişeyler girsin ve gittik türk lokantası Anatolia'ya. Anatolia, restoranlar sokağında bulunuyor anladığımız kadarıyla, çünkü yol boyunca en sık rastladığımız şey buydu. İçerisi biraz loş yapmışlar nedendir bilinmez. Bir de çalışanlara da, Türk vari bişeyler giydirmişler.. Yalnız şunu söyleyeyim: Jakarta'nın tek türk lokantası aslında bir Hintli'ye aitmiş(!) Uyuyun eyyy Türkler, el alem gelsin türk aşçı ile türk lokantası açsın sizin adınıza..
Yemeklere gelince, aşçının iyi yaptığı şeyler de var, bunu de nerden çıkarmış dediklerimiz de var. Örneğin patlıcan ezmesi ve humus güzeldi. Maydonoz salatası diye bişey yapmış - ki Türkiye'de hiç kuskuslu maydonnoz salatası yemedim ama- neyse fena değildi. Ancak Ali Nazik'in üzerine et yerine bir dolusu kıyma koymak nerden esti yahu!!! Sıyırdım köşeye kıymayı, alttaki patlıcanla yetindim. Eşimin yediği de pek türk değildi ama neyse. Son olarak baklavasını tattım.. Galiba içine ne bulduysa koymuş ceviz veya antep fıstığı dışında.. Oldukça başarısızdı.. ama naplım yurdum yemeklerine hasret iseniz, yine de gitmeye değerdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder